| جود بلینگام برای صحنه‌های بزرگ آفریده شده و هم‌اکنون او به عنوان فرمانده و یک رهبر در تیم ملی انگلستان ظاهر شده است.
در 20 سالگی او 29 بازی ملی برای انگلستان، 3 گل و جایگاهی مهم و غیرقابل انکار در قلب تیم گرت ساوتگیت پیدا کرده است. دوران‌های مدرن فوتبال انگلستان همواره تحت سلطه ستاره‌هایی بوده که هیجان و شور و شوق را به ارمغان می‌آوردند؛ دیوید بکام، وین رونی و حالا بیش از هر زمان دیگری، جود بلینگام. راه و رسم پادشاه جوان جدید فوتبال انگلستان هنوز تا حدودی یک راز است. او به ندرت مصاحبه می‌کند و حتی اولین کنفرانس مطبوعاتی علنی خود را برای تیم ملی انگلستان برگزار نکرده است، اما اگر بازی جود را تماشا کنید، تشخیص شخصیت او دشوار نیست. بلینگام با اعتماد به نفسی مثال‌زدنی و درکی عمیق از توانایی‌هایش بازی می‌کند. او نظرات خود را صریحاً به حریفانش، چه خوب و چه بد، می‌گوید. او همیشه آماده است تا نظر خود را به داور بگوید و با توجه به تعداد خطاهایی که روی او انجام می‌شود، فرصت‌های زیادی برای این کار دارد.
گل تساوی او در آخرین ثانیه بازی، نقطه اوج درخشش‌اش در یک شب به یادماندنی دیگر بود. او پس از گلزنی از محوطه جریمه بلژیک، با شور و شوق به سمت زمین خودی دوید و هم‌تیمی‌هایش او را دنبال می‌کردند، گویی او رهبر ارکستری بود که سمفونی پیروزی را رهبری می‌کرد. در غیاب هری کین در این دو بازی، این تیم جوان انگلستان که از بازماندگان یک بحران مصدومیت بزرگ تشکیل شده بود، به دور رهبر جدید خود حلقه زدند. بلینگام در دقیقه 95 با مهارتی بی‌نظیر گل تساوی را به ثمر رساند. او پس از پاس رو به عقب هوشمندانه جیمز مدیسون، با ضربه‌ای دقیق و خونسرد با پای چپ توپ را به گوشه دروازه فرستاد، در حالی که همه چیز در اطراف او در حال آشفتگی بود. بلینگام در نیمه اول یک موقعیت را از دست داده بود و پس از استراحت یک ضربه سر را نیز به بیرون فرستاد، اما در لحظه‌ای حساس، آماده و سرحال ظاهر شد. ثانیه‌هایی قبل، او با یک دریبلینگ و شوت، موجب کسب آخرین کرنر برای انگلستان شده بود. در حالی که توپ در کنار پرچم کرنر قرار داده می‌شد، بلینگام دست‌هایش را روی زانوهایش گذاشته بود و مستقیم به جلو نگاه می‌کرد. او خسته به نظر می‌رسید، اما هنوز انرژی برای یک لحظه بزرگ دیگر در وجودش باقی مانده بود. اینها فقط بخشی از ویژگی‌های جذاب بلینگام هستند. او به طور ذاتی برای درخشش در صحنه‌های بزرگ آفریده شده است.
با وجود انتظارات و هیاهوهای زیادی که در مورد این پدیده جوان وجود داشته و دارد، او هرگز اعتماد به نفس خودش را از دست نداده است. در 20 سالگی، او 29 بازی ملی برای انگلستان و 3 گل زده در کارنامه‌اش دارد. این تعداد بازی ملی برای یک بازیکن جوان، آن هم در تیمی همچون انگلستان فوق‌العاده است. فقط چهار بازی کمتر از رکورددارِ تمام دوران، رونی، در همین سن و سال. با وجود اشتباهات خط دفاعی غیرمنتظره، نکات مثبتی در عملکرد انگلستان در این بازی وجود داشت. بخش هجومی تیم با حضور بلینگام، ایوان تونی، جرد بوون و سپس فیل فودن (که در نیمه دوم به بازی آمد) عملکردی چشمگیر داشت. این نوع خلاقیت هجومی می‌تواند به طور کامل جو بازی را تغییر دهد.
بلینگام پس از پایان بازی مقابل بلژیک در مورد فشاری که روی بازیکنان و گرت ساوتگیت وجود دارد گفت:
می‌دانم که همه در مورد این بازی منفی صحبت خواهند کرد، اما شما باید این مسابقات را با تمام وجود بازی کنید و از نکات مثبت آن استفاده کنید و از نکات منفی آن درس بگیرید.
شاید این سنگینی تاریخ باشد که بر شانه‌های جوان او سنگینی می‌کند. هنگامی که از او خواسته شد تا دیدگاه خود را در مورد این بازی‌ها بیان کند، به این موضوع اشاره کرد که چگونه گرت ساوتگیت به دلیل مصدومیت‌های متعدد بازیکنان، مجبور به ساختن تیمی متفاوت از برنامه‌های اولیه خود شده است. گرت ساوتگیت، سرمربی سه‌شیرها در مورد رهبر جدید تیمش، بلینگام گفت:
جود، بدون شک، ستاره این بازی بود. روحیه جنگندگی، میل به نباختن و اشتیاق به پیروزی او در به ثمر رسیدن گل دیرهنگام تعیین‌کننده بود.
این نگرشی است که این جوان را به جلو می‌راند؛ اطمینان مطلق به اینکه او در قلب تیم ملی انگلستان یا در قلب رئال مادرید جای دارد. اگر بخواهیم کارنامه کوتاه و قابل توجه او را تا به اینجای کار (با به ثمر رساندن یک گل مهم دیگر) خلاصه کنیم، این است که او هرگز در بازی‌های بزرگ و لحظات حساس کم نیاورده است و این بازی‌ها و لحظات بزرگ همچنان در راه هستند.
به قلم سم والاس از سایت تلگراف